Opfrissers: van concept naar creatie

aniek

Met de nieuwe functie Opfrissers kunnen leerlingen hun geheugen ‘opfrissen’. Het ontwikkelen van deze functie was een gecompliceerd proces. In deze blog vertellen onze Data Scientists hoe Opfrissers tot stand is gekomen.

Hoe was het idee ontstaan?

“Het oorspronkelijke idee was om studenten in staat te stellen een stap terug te doen van wat ze nu leren. Voordat we Opfrissers maakten, zagen we dat nogal wat leerlingen in de war raakten met wat ze aan het oefenen waren. Wanneer een leerling een diagnostische tests deed, raadden we de gebieden aan die hij/zij misschien wil verbeteren. Maar soms wil je een stap terug doen en de basis meer oefenen, zodat je weer een stap vooruit kunt komen. Daar is Opfrissers voor.”

Hoe zijn jullie begonnen?

“In het begin hadden we een andere aanpak dan wat we nu op het platform hebben. In eerste instantie dachten we aan het pakken van de eindscores van leerlingen, dus hoe goed ze zijn in een onderwerp door te kijken naar de scores bij de laatste vragen.”

“Vervolgens hebben we een netwerk gemaakt van welk onderwerp met welk ander onderwerp te maken heeft. Dus als het delen van breuken heel sterk gerelateerd is aan het vermenigvuldigen van breuken, dan zouden we die scores kunnen gebruiken om andere scores te voorspellen. Dan zouden we kunnen zeggen: ‘blijkbaar worstel je een beetje met het vermenigvuldigen van breuken, dus misschien kun je een stapje terug doen en kijken bij breuken om te zien of je dat begrijpt’.”

Tegen welke uitdagingen liepen jullie aan?

“Het bleek dat de gegevens niet voldoende aanwezig waren omdat studenten niet vaak verschillende onderwerpen oefenen. Ze oefenen vaak een hoofdstuk veel of misschien twee hoofdstukken, maar ze oefenenen niet genoeg voor ons om die gegevens te gebruiken. Er waren niet genoeg consistente patronen om te kunnen zeggen: dit zijn waarschijnlijk de relaties tussen onderwerpen.

Wat werd het uiteindelijke ontwerp?

“Uiteindelijk kwamen we met een veel eenvoudigere aanpak. De nieuwe aanpak was om naar de samenvattingen te kijken. Elk onderwerp binnen wiskunde heeft een samenvatting, een kleine tekst die je vertelt waar het onderwerp over gaat en wat het bevat. En het bleek dat, toen we naar de samenvattingen keken, we konden vertellen hoeveel tekst overlapt in verschillende onderwerpen. We kunnen breuken koppelen aan vermenigvuldigingsbreuken, omdat in de samenvattingen veel dezelfde woorden worden gebruikt. Dat stelde ons in staat om te zeggen dat er een verband is tussen die onderwerpen. Dat doen we voor alle verschillende onderwerpen.”

“Nu vragen we onze docenten om die relaties voor hun eigen vak op te zetten, door onze inschattingen als input daarvoor te gebruiken.”

Wat is de volgende stap?

Wat we uiteindelijk willen doen is dat we een leerschema kunnen maken voor persoonlijke leerdoelen. Stel: je hebt over twee weken een toets over hoofdstuk zes en je hebt al dit, dit én dit onderwerp onder de knie, maar deze andere onderwerpen niet. Dan kunnen wij je aanraden om misschien een stap terug te doen en bepaalde dingen opnieuw te leren. Dan heb je in twee weken tijd alles onder de knie. Op basis van de gegeven informatie kunnen we een schema maken waarin we kunnen zeggen wat je elke dag moet leren om te slagen voor de test.”